ناخن جویدن کودکان چه علتی دارد؟
جویدن ناخن معمولا از دوران کودکی شروع می شود و در دوران نوجوانی به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد و با بالا رفتن سن کاهش می یابد، گرچه ممکن است این عادت تا بزرگسالی هم ادامه یابد. آمارها نشان داده است که ناخن جویدن در نوجوانان با افزایش قابل توجه رفتارهای بدون تمرکز و بروز مشکلاتی در مراحل گذر در زندگی فردی و احساس بی ثباتی مرتبط است.
چگونه ناخن جویدن کودکان را ترک دهیم؟
براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، عنوان شده است که جویدن ناخن در مجموعه اختلالات وسواسی-اجباری دسته بندی شده و با آن مرتبط است.
بر طبق طبقه بندی بین المللی بیماری ها می توان گفت که جویدن ناخن که همراه با “دیگر اختلالات رفتاری و احساسی بوده و شروع آن معمولا در دوران کودکی و نوجوانی اتفاق می افتد، طبقه بندی می شود”، مانند مکیدن انگشت شست، و انگشت در بینی کردن.
چرا کودکان ناخن می جوند؟
جویدن ناخن یک عادت نامناسب است و علت دقیق آن قابل بحث است. یکی از دلایل ناخن جویدن می تواند ریشه در فاکتورهای فامیلی داشته باشد، هرچند این علت که آیا فاکتورهای خانوادگی مربوط به تقلید رفتار ناخن جویدن در سایراعضای خانواده و یا ریشه های ژنتیکی، تاثیر دارد یا خیر، هنوز ناشناخته است.
عوامل روان شناختی اصلی که با این رفتار مرتبط هستند شامل، استرس، نگرانی، اضطراب و خلق و خوی غیر متمرکز است. در واقع می توان گفت عادت ناخن جویدن در کودکان مکانیزمی است برای مقابله با شرایط استرس زا و از طرف دیگرهم عدم فعالیت مناسب (فعالیت کم، خستگی) ، گرسنگی و یا پایین بودن اعتماد به نفس ممکن است باعث ناخن جویدن در کودکان شود.
تصور می شود که ناخن جویدن در کودکان یک رفتار خودکار و غیرعادی است.
محققان معتقدند که در برخی کودکان عادت ناخن جویدن با اختلالات روانپزشکی همراه است و حداقل یک اختلال مرتبط با روانپزشکی در بیش از دو سوم کودکانی که به کلینیک روانپزشکی مراجعه می کنند وجود دارد. جالب این که بیشتر از نیمی از والدین این کودکان، حداقل یک بیماری روانپزشکی داشتند، به ویژه اختلال افسردگی حاد.
بیماری های روانی که اغلب در رابطه با ناخن جویدن کودکان و نوجوانانی که به درمانگاه بهداشت و ارجاع داده می شوند، شامل:
اختلال کمبود توجه، بیش فعالی، اختلال اضطراب جدایی، اختلال تومور، اختلال وسواس فکری، عقب ماندگی ذهنی، اختلال افسردگی حاد، اختلال اضطراب عمومی و اختلال هراس گزارش شده است.
بیش از یک چهارم کودکان و نوجوانان به یکی از این اختلالات دچار بودند. در نهایت، رفتارهای کلیشه ای مانند لرزیدن لب، کوبیدن سر، برداشتن پوست و کشیدن مو در بیش از 60٪ کودکان مبتلا به ناخن جویدن هم مشاهده شده است.